Je identiteitsysteem zou je kunnen vergelijken met je brein. Het heeft een vergelijkbare gelaagdheid als je hersenen.
Je mensenbrein
Aan de buitenkant van je brein zit een laag die evolutionair nog heel nieuw is, de zogenaamde neocortex. Met dat stukje brein kunnen we heel veel menselijke zaken voor elkaar krijgen. Je hebt daar ook een soort tactiek bedacht om je talent en je kracht steeds beter te benutten. Het nadeel is tegelijk dat je jezelf daar ook kunt tegenwerken, omdat je er vervelend van kunt worden als niet lukt wat je voor ogen hebt. Die laag noemen we voor het gemak even: je ego.
Je zoogdierenbrein
Dieren hebben van dat ego weinig last. Zoogdieren zijn overigens zeer intelligente wezens. Ze worden alleen niet belemmerd doordat ze nadenken over hun handelen van gisteren en vandaag. Zoogdieren hebben ook zeer verschillende karakters, maar missen eigenlijk die buitenste laag. Daar hoeven ze dus geen energie in te steken (wat maakt dat ze ook tot lang niet zoveel in staat zijn als wij mensen). Wat ze doen is constant zoeken naar de meest prettige variant om hun leven te leven. Het limbische brein is daarbij het belangrijkste stuurmechanisme. Laten wij als mensen nou ook zo’n zoogdierenbrein hebben. Precies daar vandaan komt je intrinsieke motivatie. Je raadt het al, wanneer je dus doorkrijgt wat jouw zoogdierenbrein lekker op gaat, hoef je je nooit meer druk te maken over gisteren en morgen. Je kiest nu om de meeste tijd van je leven werkzaamheden te doen die direct voortkomen uit de energie van je zoogdierenbrein.
Je reptielenbrein
Wat je ook nog bezit is een soort weten wat je missie is in het leven. De meeste mensen verwarren dat helaas met hun buitenste laag. Ze denken daarin teveel met hun mensenhersenen over wat een nobel streven is. Ze noemen dan hun talent eigenlijk hun missie. (Daarmee zeg ik niet dat je dat talent buiten beschouwing moet laten. Het is een belangrijk deel van jouw identiteitsysteem, maar het is alleen niet je missie.) Je kunt checken of je goed zit bij jezelf. Wanneer je dat – wat jij denkt dat je missie is – onvoorwaardelijk kunt ‘weggeven’ dan zit je goed. Dan bedoel is ook dat je echt nergens een klein spoortje van ego kunt terugvinden. Ik weet ook niet of dat zo precies wordt aangestuurd door je reptielenbrein, die binnenste schil in je hersenen. Ik weet alleen dat je er veel minder stuur in handen hebt en dat het wel een heel goed gevoel oplevert wanneer je ‘dat’ weer bereikt hebt. Wanneer je voor de keuze staat in je koers is het daarom heel fijn om te weten hoe jouw missie eruit ziet en naar welk resultaat je in essentie toe werkt.